หลังจากกินอิ่มหล่อนก็นอนชนิดที่เรียกว่าใครจะทำอะไรชั้นก็ไม่รับรู้ คอหักลิ้นห้อยตรงมุมปากเขย่าไปเถอะชั้นไม่สนหรอกยกเว้นเกิดมีเสียงดังมากๆ หล่อนจะสะดุ้งแบบกระโดดสุดตัวเลยพร้อมกับหางที่ชี้ขนฟูทั้งตัวเลย แต่พอเห็นว่าไม่มีอะไรแล้วนะหล่อนก็จะขอกินก่อนจากนั้นก็นอน เฮ้ย!โลกของหล่อน เรียกแต่หล่อนมาตั้งนานที่จริงมีชื่อนะ ชื่อแอนนี่ ชื่อนี้มาอย่างไรก็มาจากการมาขออยู่ด้วยตอนนั้นมหากาฬลูกใครหว่ากำลังดังชนิดทุกหน้าหนังสือพิมพ์ นิตยสารไม่เว้นแม้แต่หนังสือการ์ตูนถ้าไม่เล่นข่าวนี้ถือว่าเชยมากถึงมากที่สุด ท่าทีออดอ้อนของหล่อนที่ลงทุนทำอยู่ 3 วัน ในที่สุดสมาชิกทุกคนต้องตัดสินใจร่วมกันว่า เอาเลี้ยงก็เลี้ยงถือว่าเค้าเป็นสัตว์คู่บุญแล้วกันแต่มีข้อแม้สำหรับหล่อนว่า ห้ามขโมยของกิน ห้ามโวยวาย ห้ามทำความสกปรกใส่บ้าน หล่อนร้องเหมียวๆราวกับว่า "ค่ะยอมรับทุกประการ" นับแต่นั้นมาหล่อนก็กลายมาเป็นสมาชิกที่มีทั้งความน่ารักปนหมั่นใส้มาได้ 2 ปีเศษๆแล้ว
วีรกรรมเด็ดของแอนนี่ชอบนอนแกล้งตายตาเหลือกให้เรากลัวและไม่ว่าจะเขย่าเท่าไหร่แอนนี่ก็นิ่งมากจนตอนหลังเราแกล้งไม่สนใจหล่อนก็จะคอยกลอกตามองตามเราจนแน่ใจว่าเราไม่สนใจเค้าแล้ว หล่อนจะรีบลุกวิ่งมากัดขาเราทันทีสมาชิกในบ้านทุกคนโดนหมด จนทำให้เรานึกว่านี่เราเลี้ยงแมวหรือเลี้ยงหมาหว่า นอกจากนี้เวลาเรากลับบ้านตอนดึกชอบมาแอบตรงประตูทางเข้า หรือบางครั้งก็อยู่ระเบียงชั้นสองคอยให้เราไปเปิดประตูรับแต่ถ้าเราไปเปิดช้าจะได้เสียงต่อว่าชนิดฟังไม่ทันเลยทีเดียวและเรายังต้องคอยเปิดปิดประตูบ่อยครั้งเมื่อหล่อนไปนั่งร้องตรงประตูบางทีก็กราวจนประตูเป็นรอยหมดแล้ว ครั้นถึงเวลาที่หล่อนอยากเข้าห้องหล่อนก็นั่งร้องอยู่หน้าห้องพอเราแกล้งเงียบเสียงเจ้าหล่อนจะเอาหัวโขกประตูเราต้องรีบเปิดให้พร้อมกับคอยฟังเสียงเจ้าหล่อนร้องต่อว่า "เฮ้ย!เจ้ามาอ้อนจริงๆนะ" ต่อมาวีรกรรมยามเช้ามืด คือราวตี5 กว่าๆเอาแล้วเสียงร้องพอเราไม่สนใจหล่อนก็ค่อยขยับมานั่งข้างๆเริ่มด้วยร้องอีกครั้ง เริ่มเลียด้วยลิ้นสากๆ ไม่ลุกใช่มั๊ยเอ้างับหัวเลย!เจ็บเว้ย! จำต้องลุกค่ะมิเช่นนั้นอาจมีเลือดตกยางออกค่ะ หาข้าวหาน้ำให้เจ้านายด่วน เฮ้ย!เป็นคนใช้ของแมวซะแล้ว วีรกรรมหล่อนยังมีอีกเยอะเดียววันหลังจะมาเล่าให้ฟังค่ะ ใครมีเรื่องราวน้องๆสี่ขา จะมาเล่ามาแชร์กันก็เชิญเลยนะคะ
ขอบคุณที่ติดตามค่ะ แล้วพบกันใหม่นะคะ
